Μάνα Ἑλληνίδα, Μάνα τοῦ κόσμου!
Τά χέρια ἁπλώνεις κι ἀγκαλιάζεις τίς καρδιές μας
καί χαϊδεύεις τίς ψυχές μας ἁπαλά
σάν αὔρα τῆς ἀνοιχτῆς θάλασσας.
Κοντά σου ἀπαγκιάζει ἡ πίκρα κι ὁ φόβος μας, μάνα.
Δίπλα στή δύναμή σου στεκόμαστε
κι ἀνασαίνουμε τήν πρώτη ἡσυχία,
τήν μουσική τήν πρώτη τῆς καρδιᾶς σου,
τῆς ζωῆς μας τήν σπίθα πού ἄναψε στό ἅγιο σου τό σπλάχνο...
Σταυρίνα Λαμπαδάρη
