Η ΕΛΛΑΣ γιορτάζει κάθε ημέρα! ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ!

Η ΕΛΛΑΔΑ δεν γιορτάζει σήμερα. Γιορτάζει κάθε μέρα.

Η ΕΛΛΑΔΑ δεν γιορτάζει με φιμωμένο το στόμα και μαραμένες ψυχές. Δεν γιορτάζει σε εξέδρες και στημένες φιέστες, γιορτάζει στις καρδιές μας. Δεν γιορτάζει στα μεγάφωνα των εντυπώσεων, γιορτάζει στα σκιρτήματα των ψυχών μας, στα δάκρυα της συγκίνησής μας, στην αγάπη μας για τον ουρανό, την θάλασσα, τις πέτρες και τα πανάγια χώματά Της.

Η ΕΛΛΑΔΑ γιορτάζει με τα γέλια και τις χαρές μας. Με την δύναμη και την σοφία που είμαστε ποτισμένοι. Γιορτάζει με το κοφτερό, πολυμήχανο μυαλό μας που εμπνέεται και δημιουργεί ΚΑΛΛΟΣ.

Η ΕΛΛΑΔΑ γιορτάζει στην κοιλιά της μάνας που θα φέρει στον κόσμο ένα ελληνόπουλο, γιορτάζει στα χέρια της γυναίκας και του άντρα που κάνουν την γη Της να καρποφορεί...

Γιορτάζουμε αντάμα με τους Ήρωές μας

την ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ.

Κάθε μέρα, κάθε στιγμή.

ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ

Σταυρίνα Λαμπαδάρη

Μεῖνε στήν στιγμή, ἀναπαύσου καί γαλήνεψε.

Μεῖνε στήν στιγμή, ἀναπαύσου καί γαλήνεψε.

Καθάρισε, ξεμπέρδεψε τίς σκέψεις. Ὅλα μπορεῖ νά πραγματοποιηθοῦν μέσα ἀπό λιγότερο περίπλοκες διαδρομές, νά ὑλοποιηθοῦν μέ πιό εὔκολους τρόπους. Ἄφησέ το, ἐπίτρεψέ το νά συμβεῖ. Ρίξε μιά ματιά γύρω σου. Παρακολούθησε τούς ἱερούς ρυθμούς τῆς φύσης. Πλησίασε. Ἀφουγκράσου. Πάρε μέσα σου ὅλη αὐτήν τήν σοφία. Ἡρέμησε, μειώνοντας τίς ἐντάσεις καί τόν ἐκκωφαντικό ἐσωτερικό θόρυβο. Νιῶσε τήν στιγμή.
Τήν σπουδαιότητά της, τήν μοναδικότητά της.
Νιῶσε τήν εὐλογία τῆς γαλήνης καί τῆς σιωπῆς. 

Τόσο ἁπλά.
Ἔτσι, γιατί δέν χρειάζεται νά χτυπᾶς τίς πόρτες τῶν εἰδικῶν γιά νά σοῦ ποῦν καί νά προσπαθοῦν νά σέ πείσουν πώς ἡ ζωή σου ἀξίζει, πώς ἡ ζωή σοῦ ἀνήκει, πώς ἡ ζωή περιμένει, ἀνέξοδα, νά σοῦ προσφέρει τά δῶρα της.
Δέξου τα! Πάρε τα!

Ἄφησε, ἐπιτέλους τόν νοῦ νά γαληνέψει, τήν ψυχή νά γλυκαθεῖ, τό σῶμα νά ἀναπαυθεῖ, νά λυθεῖ, νά λευτερωθεῖ ἀπό τόν φόβο καί τήν ἐνοχή.

Ζῆσε τήν ζωή σου μέ τήν χαρά καί τήν ἐλευθερία πού σοῦ δίνει ἡ μή ἀπαίτηση!
Αὐτή εἶναι ἡ λύτρωσή σου!
Τίποτε ἄλλο.

Σταυρίνα

ἔργο: Louis Janmot

 

Noelle T.

 

Στόν καινούριο κόσμο πού ἔρχεται

μόνον μέσα ἀπό τήν καρδιά μπορεῖς νά περάσεις.

Φαίνεται δύσκολο νά τό ἐννοήσεις καθώς

ἦταν ἄγνωστο μέχρι τώρα.

Κι ὅμως αὐτός εἶναι ὁ δρόμος τῆς ἐσωτερικῆς σου

ἀλλαγῆς, τῆς ἀλλαγῆς τῆς Γαίας.

Διά τῆς καρδιᾶς μας...

 

Σταυρίνα Λαμπαδάρη

 

Γιά πές μου, τό Φῶς γεννᾶ φόβο; στό Φῶς ὑπάρχει φόβος;

 

Οἱ φὀβοι μου, οἱ φόβοι σου χρειάζονται χαϊδολόγημα καί γλυκές ψιθυριστές κουβεντούλες ἀποδοχῆς.

Δέν εἶναι δικοί μας, εἶναι ἁπλῶς ἐπισκέπτες. 
Ἡ ψυχή μου, ἡ ψυχή σου εἶναι ἀθάνατες κι ἀφόβητες.
Τούς ἀναγνωρίζουμε τούς φόβους πού ἐμφανίζονται,
τούς διακρίνουμε μέ ψυχραιμία καί γινόμαστε παρατηρητές.
Εἶμαι, εἶσαι παιδί τῆς ὑπέρτατης δύναμης.
Ἔχω, ἔχεις μία πάνσοφη, ἀήττητη ψυχή.
Μία ψυχή πού εἶναι Φῶς.
Γιά πές μου, τό Φῶς γεννᾶ φόβο; στό Φῶς ὑπάρχει φόβος;


                                                   Σταυρίνα Λαμπαδάρη

    Souvenir de Mauve

Υπογράφει Vincent, ο ζωγράφος που έζησε τα τελευταία του χρόνια στον γαλλικό νότο, μέσα στον ήλιο της Μεσογείου, τα χρώματα και τις λεβάντες...

στον γλυκό, λουλουδάτο γαλλικό νότο, στην μικρή όμορφη πόλη Arles, είκοσι λεπτά με το τραίνο από την αγαπημένη Avignon...

Ίσως και να το ένοιωθε από τότε, ότι θα σφράγιζε τον πολιτισμό της ανθρωπότητας κατά τέτοιον τρόπο, που το επίθετό του θα ήταν περιττό, το όνομά του επίσης, και θα μπορούσαν να τον αναγνωρίζουν από μόνη την πινελιά του, οι γενεές που θα έρχονταν, στον κόσμον όλο.

Σταυρίνα Λαμπαδάρη

άνθρωποι και άνθρωποι

georgi petrov 

Υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι.
Αυτοί που χαλούν κι αυτοί που φτιάχνουν τον κόσμο μας.
Αυτοί που δημιουργούν χρέη
και αυτοί που σβήνουν και τα δικά τους και των άλλων...

                                                   

                                                     Σταυρίνα Λαμπαδάρη

Σπάσε τους προγραμματισμούς σου!

Igor Morski

Σπάσε τους προγραμματισμούς σου!
Ό,τι σου είπαν και σου έμαθαν είτε είναι ένα
απειροελάχιστο μέρος της αλήθειας, είτε είναι πέρα
για πέρα λάθος. Η εξέλιξή σου βρίσκεται μακρυά από όλα αυτά.
Δύσκολο να το καταλάβεις κι ακόμη πιο δύσκολο 
να το εφαρμόσεις. Ο νους θα σου πει ότι είναι σαν να πας
να σπάσεις με τα χέρια ένα βουνό. Εσύ όμως δεν είσαι
ο νους μόνο. Είσαι και η Δύναμη.
Άρα αξίζει να προσπαθήσεις...

Σταυρίνα Λαμπαδάρη